بیوگرافی مهران مدیری

• مهران مدیری متولد دی ماه سال ۱۳۴۶ است، پدر و مادرش اراکی هستند اما او در تهران به دنیا آمد.
• پدرش کارمند وزارت نیرو است و مهران آخرین فرزند یک خانواده شش نفره، او سه برادر بزرگ تر از خود دارد.
• بزرگ ترین برادرش از پیانیست های قابل است و برادر دومش نقاش و گرافیست. در خانواده مدیری هنر اهمیت فراوانی دارد.
• از پنج سالگی با موسیقی آشنا شد و از ۱۲ سالگی تنها به موسیقی کلاسیک گوش می داد. او یکی از کامل ترین آرشیوهای موسیقی کلاسیک را دارد.
• در کودکی زیاد شر و شور نبود اما بسیار کنجکاو بود، به طوری که در غیاب برادرش به اتاق او می رفت و تمام کتاب های نقاشی اش را زیر و رو می کرد.
• برادر نقاشش (حمید) در سوئد زندگی می کند. هنر و ادب موجب شد تا مهران تاثیر فراوانی از او بگیرد.
• اولین تئاتر زندگیش را در دبستان بازی کرد. او در این تئاتر نقش لوطی را به خوبی ایفا کرد تا نشان بدهد که هنر در خونش است.
• همواره به دنبال تجربه و مطالعه بود به طوری که آشنایی با کارهای «سالواتور دالی» تاثیر زیادی بر روی او گذاشت که آثار آن هنوز هم در مهران مشهود است.
• در شانزده سالگی جذب تئاتر شد و اولین کار حرفه ای اش را تمرین کرد اما این کار هرگز بر سر صحنه نرفت اما موجب شد تا او بیشتر با تئاتر آشنا شود.
• همه با حضورش در عرصه هنر موافق بودند. هنوز هم اعضای خانواده اش بهترین کارشناسان و منتقدان کارهایش هستند.
• با مدرک دیپلم علوم انسانی سال ۱۳۶۱ به رادیو رفت و در این رسانه ملی به فعالیت پرداخت.
• مدت شش، هفت سال گوینده و بازیگر یکی از مجموعه های پرطرفدار رادیو به نام «داستان شب» بود.
• همزمان با کار رادیو از فعالیت های تئاتر غافل نمی شد و چند نمایش را به روی صحنه داشت، کار گویندگی باعث کامل شدن صدای او شد.
• سال ۱۳۶۶ اولین تئاتر طنزش را بازی کرد. این تئاتر که «پانسیون» نام داشت در تئاتر مولوی روی صحنه رفت.
• در اواخر ۱۳۷۱ در نمایشی در نیاوران، نصرا… رادش، سلیمانی فرد و صیادی را کشف کرد که بعدها در بسیاری از کارها با او همکاری داشتند.
• گروه مدیری به سرعت به شهرت رسید. در سال ۱۳۷۲ با داریوش کاردان اولین برنامه نوروزی خود را ساخت.
• در سال ۱۳۷۳ طنز متفاوت «ساعت خوش» را ساخت که با استقبال فراوانی از سوی مردم روبه رو شد.
• ساعت خوش یکی از بهترین و پربیننده ترین برنامه های طنز تلویزیونی شد اما به دلیل مشکلاتی که به وجود آمد برنامه تعطیل شد.
• با وجود دامن زدن مطبوعات به حاشیه ها مدیری هرگز اسیر حواشی مطبوعات و شایعه های فراوان نشد و کارش را ادامه داد.
• از ساعت خوش به بعد دور مطبوعات را خط کشید و بسیار کم مصاحبه کرد. او هنوز هم از مطبوعات دلخور است.
• فیلم دیدار ساخته محمدرضا هنرمند هم که قبل از ساعت خوش با بازی مهران مدیری ساخته شده بود پاسوز «ساعت خوش» شد و به موقع اکران نشد.
• اوایل دهه ۷۰ از رادیو به تلویزیون رفت و در تلویزیون اولین کارهای او «نشانه های نور» و «باغ گیلاس» بودند.
• مردم که تا آن زمان با صدای او آشنا بودند در باغ گیلاس با چهره اش نیز آشنا شدند. او در این سریال تا حدودی به شهرت رسید.
• در سال ۱۳۷۱ وارد سینمای حرفه ای شد. در «دیگه چه خبر» دستیار طراح صحنه بود و عضو گروه کارگردانی تهمینه میلانی.
• با نوروز «۷۷» دوباره به جعبه جادویی برگشت اولین تصویرش را مردم بعد از پنج سال نشناختند و موهایش کاملا سفید شده بود.
• با جنگ ۷۷ توانست ۸۵ درصد مردم ایران را پای تلویزیون بنشاند. نبوغ او در عدم تکرار خود و نوآوری های پایان ناپذیرش است.
• علت موفقیت او ارائه شیوه جدید مجری گری و بازیگری و حضور توامان نقش و واقعیت است، با یک دوربین غوغا کرد و به شیوه تئاتری کار را بدون قطع می گرفت.
• اولین کسی است که طرح برنامه های نود قسمتی و روتین را اجرا کرد. او اعتقاد دارد باید با مردم صادق و روراست بود.
• هنوز هم خیلی ها از سوژه ها و ایده های او کپی برداری می کنند. مدیری در موسیقی و خوانندگی هم دستی بر آتش دارد. حتی کنسرت هم اجرا کرده و تیتراژ شب های برره و باغ مظفر را خودش خوانده است.
• او اولین برنامه سازی است که پشت صحنه کارهایش را به مردم نشان داد.
• صداقت را بزرگ ترین صفت آدمی می داند. او معتقد است چرا مردم نباید حقایق، اشتباهات و تپق های ما را ببینند.
• متاهل است و صاحب یک پسر و یک دختر است.
• در کارش بسیار جدی است و برای کارش زمان می گذارد به طوری که در طول یک کار کمتر می تواند به خانواده اش سر بزند و آنها را ببینند.
• سال ۱۳۷۸ اولین کاست دکلمه او به بازار موسیقی آمد.
• «از روی سادگی» اولین آلبوم پاپش بود که در سال ۱۳۷۸ به بازار آمد و با استقبال طرفدارانش روبه رو شد.
• آشنایی با حمید و مجید آقاگلیان زندگی حرفه ای او را عوض کرد و با پاورچین به خلق شاهکاری بدون تکرار رسید.
• با جایزه بزرگ در نوروز ۱۳۸۴ ثابت کرد توان مدیریت هر کاری را دارد.
• تنها بازیگر و سازنده تاریخ نمایش ایران است که صرف نامش در اثری، مردم را پای تلویزیون میخکوب می کند. حضور در کنار او مبدل به رمز موفقیت خواهد شد.